Vandaag is vandaag. Niet zoals gisteren, niet zoals morgen, alleen zoals vandaag. Elke dag is anders, elke dag is nieuw. Vers, fris, anders. Ook morgen zal dat zijn. En dat schept alleen maar kansen om te delen wat we te bieden hebben. Want het beste moet nog komen.
En dan krijg je plots een vraag. Een wat ongebruikelijke vraag, een uitnodiging iets te doen wat je niet eerder deed. Een nieuwe rol op te nemen. En je vraagt je eigenlijk af of dit wel serieus is. Want zelf had je er nooit eerder aan gedacht. Zo wordt een kunstenaar wel eens gevraagd curator te zijn. Of een patiënt een ervaringsdeskundige. Of een fotograaf een leraar. Of een acteur een regisseur. Of een consultant een teamleider. Of een ingenieur een creatieve ondernemer.
Wat is jouw eerste reactie? Euh neen, ik ben dat niet, heb het nooit eerder gedaan, dus doe dat niet? Waarom ik? Wie ben ik? Er zijn toch voldoende andere ervaren kandidaten? Of ja natuurlijk, waarom niet. Lijkt me leuk!
Sta jij default op ja of op nee? Waarom dan niet eens de andere positie nemen en atypisch gedrag stellen?
Wat betekent het dat iemand jou zo’n suggestie doet? Het betekent in ieder geval dat die persoon er vertrouwen in heeft dat jij dat tot een goed einde zal brengen. Dat jij dit kan. Het betekent niet dat je die rol opneemt in de vorm ze jou wordt voorgesteld. Onderzoek hoe jij het zou doen, wat is jouw manier om het te doen?
Elke dag is een nieuwe kans om waarde te scheppen. Op welke manier dan ook. Waarom niet eigenlijk? Stel je voor dat David Bowie bij de sax was gebleven. Picasso bij het doek en de verf. Vivian Maier nooit de camera ter hand had genomen? Rembrandt nooit was gaan etsen? Michelangelo niet open stond voor sacrale fresco’s? Paul Klee uitsluitend was blijven les geven?